به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آگاه، دی‌ ماه هر سال، همزمان با ایام امتحانات نوبت اول دانش‌آموزان، مسئله تعطیلی مدارس به دلایل آلودگی هوا و برودت دما تکرار می‌شود.

این مسئله که هر سال بدون راهکاری عملیاتی و بلندمدت تکرار می‌شود، میلیون‌ها دانش‌آموز و خانواده‌های آنان را در وضعیتی از بلاتکلیفی قرار می‌دهد. تصمیمات دیرهنگام و ناهماهنگ، نه‌تنها به روند آموزشی آسیب می‌زند بلکه تبعات روان‌شناختی، اجتماعی و مدیریتی گسترده‌ای نیز به دنبال دارد.

چالش‌های مدیریتی و اثرات آن بر نظام آموزشی

مدیریت بحران در نظام آموزشی کشور، به‌ویژه در مواقع اضطراری، ضعف‌های ساختاری جدی دارد. تعطیلی مدارس اغلب بدون پیش‌بینی و برنامه‌ریزی دقیق اعلام می‌شود و کمیته‌های اضطراری معمولاً در ساعات پایانی شب تشکیل می‌شوند. این شیوه تصمیم‌گیری، مشکلات زیر را به وجود می‌آورد:

پیامدهای روان‌شناختی و تربیتی تعطیلی مدارس

مدارس صرفاً مکان‌های آموزشی نیستند بلکه نقش مهمی در تربیت اجتماعی و روان‌شناختی دانش‌آموزان ایفا می‌کنند. تعطیلی‌های مکرر و ناگهانی مدارس، پیامدهای زیر را به همراه دارد:

ابعاد اجتماعی و مدیریتی بحران

بحران تعطیلی مدارس تنها به دانش‌آموزان محدود نمی‌شود. این شرایط خانواده‌ها و جامعه را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهد:

راهکارهای پیشنهادی برای بهبود وضعیت

برای رفع این بحران و ارتقای کارآمدی نظام آموزشی، پیشنهادهای زیر می‌تواند راهگشا باشد:

چشم‌انداز آینده: ساختن نظام آموزشی پایدار

17 میلیون دانش‌آموز، سرمایه انسانی و ستون اصلی آینده کشور هستند. مدیریت صحیح و برنامه‌ریزی علمی برای نظام آموزشی، نه‌تنها کیفیت آموزش را تضمین می‌کند بلکه سلامت روانی و اجتماعی نسل آینده را نیز حفظ خواهد کرد.

تصمیمات ناپخته و مقطعی نمی‌تواند پاسخی مناسب برای چالش‌های موجود باشد. باید به سمت نظامی حرکت کنیم که با تحلیل داده‌های علمی، نگاه بلندمدت، و هماهنگی نهادی، نیازهای آموزشی و تربیتی دانش‌آموزان را برآورده کند.

بیایید امروز تصمیماتی بگیریم که فردای روشن‌تری برای نسل‌های آینده رقم بزند.

سجاد دانی؛ کارشناس امور تربیتی و آموزشی

انتهای خبر/110322/