به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آگاه، کرم‌چاله‌ها اغلب در داستان‌های علمی تخیلی به عنوان راهی برای سفر در سراسر کهکشان معرفی می‌شوند. اولین بار آلبرت

اینشتین و ناتان روزن در سال ۱۹۳۵ مفهوم کرم‌چاله را مطرح کردند، یک پل تئوری در فضا-زمان چند لایه که می‌تواند وسیله‌ای برای پیمودن مسافت‌های طولانی به صورت آنی باشد.

از نظر ریاضی، کرم‌چاله بسیار ناپایدار به نظر می‌رسد و به محض شکل‌گیری از هم فرومی‌پاشد، همچنین بسیار کوچک هستند.

یکی از شروط ایجاد کرم‌چاله‌ها سیاه‌چاله‌های ابدی است، این سیاه‌چاله‌ها با مواد برهمکنش ندارند و جرمشان تحت تاثیر تابش هاوکینگ کاهش نمی‌یابد. بنابراین اکثر دانشمندان

معتقدند باوجود این که سیاه‌چاله‌ها احتمال تئوری جالب و مفیدی هستند اما در واقعیت وجود ندارند. تابش هاوکینگ تابش جسم سیاه است که پیش‌بینی می‌شود به دلیل تأثیر

کوانتومی در نزدیکی افق رویداد، از سیاه‌چاله تابیده شده باشد. این پدیده به نام استیون هاوکینگ نامگذاری شده‌ چراکه وی نخستین‌بار در سال ۱۹۷۴ میلادی بحث نظری وجود آن را مطرح کرد.

انتهای خبر/11733/