اگر زمین از چرخش بایستد و به حالت سکون دربیاید، مشکلات و چالش های بسیاری برای بشریت به وجود می آید.
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آگاه، اگر سیاره زمین به طور ناگهانی از حرکت بایستد هر آنچه روی سطح زمین قرار دارد نابود می‌شود چراکه
اتمسفر، اقیانوس‌ها و هر چیزی که به زمین میخ نشده باشد، به گردش خود ادامه می‌دهند. توقف زمین حتی در حد یک دقیقه نیز چالش‌برانگیز است، در این
حالت با کاهش سه چهارمی گرانش زمین روبه‌رو می‌شویم، بنابراین «پایین» در زاویه‌ای ۳۸ درجه نسبت به حالت عمود قرار می‌گیرد، به عبارت دیگر حالت
ایستاده روی زمین ۳۸ درجه متمایل می‌شود. این تغییر باعث می‌شود اغلب ساختمان‌ها فرو بریزند.
اگر چرخش زمین طی چند سال کند شود، فاجعه دیگری رخ می‌دهد. بدون نیروی گریز از مرکز، اقیانوس‌ها به سمت قطب حرکت می‌کنند و عمق اقیانوس‌ها در
اطراف استوا ۸ کیلومتر کاهش می‌یابد. از آنجایی که این عمق کمتر از عمق اقیانوس‌های قطبی است، آب زمین به دو اقیانوس قطبی بزرگ تقسیم می‌شود که
توسط یک کمربند خشکی از هم جدا می‌شوند. تمامی خشکی‌هایی که در شمال اسپانیا قرار دارند زیر آب می‌روند، همچنین تمام قطب جنوب نیز زیر آب می‌رود.
بیشتر بخوانید:
دلیل آشفتگی در مدار پلوتو کشف شد
وقتی زمین حول محور خود نمی‌چرخد، یک روز به اندازه یک سال طول خواهد کشید. تمامی نقاط روی کره زمین به مدت ۶ ماه نور روز را دریافت می‌کنند که سیاره
را به آرامی گرم کرده و دمای آن را به بیش از ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد می‌رساند. قاره بزرگ مرکزی به شدت داغ می‌شود و تمامی دریاچه‌ها و رودخانه‌های باقی مانده
از بین می‌روند یا توسط بادهای شدید به اقیانوس‌های قطبی منتقل می‌شوند. حیات، آن هم به شکل بدوی، تنها در نوار باریکی از سواحل وجود خواهد داشت.
اگر زمین در جهت مخالف حالت فعلی بچرخد، سیاره ما جریانات اتمسفری و اقیانوسی بسیار متفاوتی خواهد داشت. با وجود این که متوسط دمای جهانی تقریبا
ثابت باقی می‌ماند. جریان‌های اصلی از اقیانوس اطلس به اقیانوس آرام تغییر می‌کند و این امر آب و هوای سیاره را به دشت تغییر می‌دهد. در نتیجه حدود یک
چهارم از بیابان‌های افریقا و اوراسیا ناپدید می‌شوند، علفزارها و جنگل‌ها جایگزین آنها می‌شوند. حوضه آمازون به یک زمین بایر و خشک تبدیل می‌شود. حوضه
آمازون بخشی از آمریکای جنوبی است که توسط رود آمازون و شاخه‌های آن زهکشی می‌شود. از سوی دیگر جلگه‌های روسیه به حالت مطبوعی درمی‌آمدند، شمال
غربی اروپا زمستان‌های سختی را تجربه می‌کردند و وسعت یخ‌های اقیانوس اطلس نیز در قسمت جنوبی افزایش می‌یافت.
دانشمندان تخمین می‌زنند که سالانه حدود ۴۰ هزار تن ماده ناشی از تجمع گرد و غبار شهاب‌سنگ‌ها و زباله‌های فضایی به وزن زمین اضافه می‌شود. محققان
پیش‌بینی می‌کنند که سالانه حدود ۹۵ هزار تن گاز هیدروژن از جو زمین در فضا مفقود می‌شود. اگرچه فرایندهای دیگری نیز در این میان وجود دارند مانند از
دست دادن جرم به دلیل فروپاشی رادیواکتیو در هسته زمین که حدود هزار و ۶۰۰ تن در سال است، البته این فرایندها اثرات کوچکی دارند. مقدار جرمی که به طور
سالانه به مدار زمین پرتاب می‌شود در مقایسه با حدود چند صد تن ناچیز به نظر می‌رسد.
براساس تخمین‌ها زمین هر سال حدود ۵۰ هزار تن وزن از دست می‌دهد. شاید این عدد به نظر بزرگ برسد اما جرم زمین حدود ۵.۹۷ میلیارد تریلیون تن است،
بنابراین با این سرعت حدود ۱۲۰ هزار تریلیون سال طول می‌کشد تا به طور کامل از بین برود که چند میلیون برابر سن زمین است. درواقع میلیون‌ها برابر سن
کیهان است. درنتیجه از دست دادن جرم سالانه هیچ اثری بر زمین یا ساکنان آن ندارد.
محور زمین به مدار خود قائم نیست و با زاویه ۲۳.۵ درجه کج شده است. این انحراف پدیده شناخته شده‌ای برای بشر به شمار می‌رود و درنتیجه هزاران سال اثر
گرانشی خورشید، ماه و سیارات دیگر به وجود آمده است. حال شواهد نشان می‌دهد که محور زمین تحت تأثیر تغییرات اقلیمی نیز قرار دارد. در سال ۲۰۱۳
محققان دانشگاه تگزاس با بررسی اندازه‌گیری‌های ماهواره‌ای متوجه شدند که تغییر جرم ناشی از ذوب شدن یخچال‌های گرینلند بر محور زمین تأثیر گذاشته است.
براساس یافته‌های جدید، محور زمین حدود ۱۵ سال پیش شروع به حرکت به سمت شرق و سپس به سمت جنوب کرده است.
بیشتر بخوانید:
محرک روباتیک لباس‌های فضایی را راحت می‌کند
مطالعات محققان آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا نتایج پژوهش دانشگاه تگزاس را تأیید کرد. نتایج این مطالعه تغییر در میزان ذخایر آب در قاره‌ها را نیز به عنوان
عامل تأثیرگذار بر محور زمین معرفی کرد. به نظر می‌رسد کاهش بارش باران در اروپا و آسیا طی سال‌های اخیر باعث افزایش انحراف محور زمین شده است.
تغییرات اخیر تنها یک میلیونیم به زاویه محور زمین افزوده که مقدار ناچیزی است و جای نگرانی ندارد.
انتهای خبر/13035/