به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا، شفافیت، کلید واژه چند سال اخیر رئیس جمهور در برخی اظهارات و سخنرانی‌ها بوده است. وی چند روز پیش، شفافیت را  تنها راه مبارزه با فساد برشمرد و و مدعی شده که دولت یازدهم و دوازدهم از شفاف‌ترین دولت‌ها بوده‌ است. این در حالی است که با نگاهی اجمالی به پرونده این دولت به وضوح مصادیق بسیاری از عدم شفافیت قابل رویت است.

نبود شفافیت و یا بهتر  بگوییم سلیقه‌ای و گزینشی عمل کردن در حوزه شفافیت در دولت یازدهم و دوازدهم حقیقت تلخی است که بار‌ها و بار‌ها بر همگان ثابت شده و در پی آن بسیاری از انتقادات نیز شکل گرفته است.

امروز در پی حرف‌های بدون عمل دولت، همگان به این باور رسیده‌اند که موضوع شفافیت نیز فقط در حد حرف بوده و به ندرت می‌توان نمونه‌ای برای آن آدرس داد.

حال بعد از گذشت هفت سال از عمر دولت تدبیر و امید در خصوص مواضع و عملکرد روحانی و تیم همراهش درباره پرهیز از محرمانگی، شفافیت و پاسخگو بودن در برابر مردم می‌توان گفت دولت حتی در شعار دادن نیز صادق نبوده چه برسد به اینکه بخواهد با این اظهارات به مقابله با مفاسد برود. از این رو، نسخه شفابخش شفافیت فقط در حد حرف از دولت روحانی به یادگار مانده است.

عده‌ای تلاش کردند حقوق‌های نجومی فراموش شود

روحانی در ایام رقابت های انتخاباتی یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در خردادماه ۹۲، اولین شرط دولت شایسته و کارآمد را «شفافیت و پاسخگویی» دانست در حالی که در موضوع حقوق‌های نجومی دیدیم چگونه جلوی درز اطلاعات به هر نحوی گرفته می‌شد و با مهر محرمانه با هر فیشی برخورد شد. دولتی که در آن حقوق‌های نجومی هر روز با ادله‌ای قانونی تلقی می‌شود نمی‌تواند در بوق و کرنا از شفافیت و حتی عزم جدی برای مقابله با فساد حرف بزند زیرا خود به این مهم اعتقادی ندارد.

در این رابطه علیرضا نظری نماینده مردم خمین در مجلس یازدهم با اشاره به اینکه عده‌ای تلاش کردند حقوق‌های نجومی فراموش شده و از اولویت خارج شود، گفت: متاسفانه به دزدان،‌ رانت‌خواران و سوءاستفاده‌چی‌ها، سرمایه نظام گفته شد.

تلاش بی‌وقفه دولت یازدهم و دوازدهم در پنهان‌سازی قرارداد‌ها از یک‌سو، بی توجهی به مطالبه مردم از سوی دیگر و همراهی و همکاری با مجامع بین‌المللی به ویژه در موضوع برجام و اصرار بر تأمین رضایت طرف‌های مذاکره به ویژه در خصوص لوایح FATF و موارد مشابه آن نشان داده که این دولت سخنران خوبی است و به عبارتی عالم بی‌عمل است.

دولت در بسیاری از جاها مردم را نامحرم دانسته است

قوه مجریه در موضوع همکاری شفاف با آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای، پولشویی، مسائل مالی و... نشان داد نامحرم اصلی در موضوعات ملی مردم هستند زیرا هیچ‌گاه در خصوص این موضوعات مهم با مردم سخن نگفته و آن‌ها را محرم ندانست که نمونه بارز این موضوع قراردادهای خارجی هستند که هیچ کسی از متن آن‌ها در داخل اطلاعی نداشته و بدون حاصل نیز در پی بدعهدی طرف‌های مقابل فسخ شدند.

محمدصالح جوکار رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در مجلس شورای اسلامی می‌گوید:  دولت در بسیاری از امور مردم را نامحرم دانسته، قرارداد مخفیانه می‌بندند و به مردم نمی‌گوید؛ حقوق نجومی می‌دهد و سپس تکذیب می‌کند.

مصادیق عدم شفافیت دولت تدبیر و امید با مردم

مصادیق عدم شفافیت در دولت یازدهم و دوازدهم به کرات وجود دارد اما گم شدن میلیارد‌ها تومان اعتبار مسکن مهر، واقعیت‌های پنهان پروژه خط اعتباری اینستکس، آمار واقعی نجومی‌بگیران و نحوه برخورد با آنان، قرارداد‌های نفتی منعقده با شرکت‌های چندملیتی، نرخ واقعی رشد اقتصادی، پرداخت غرامت در قضیه قرارداد گازی با ترکیه، دریافت غرامت از شرکت پژو، گزارش کیفیت بنزین وارداتی، برداشت‌های متعدد میلیاردی از صندوق توسعه ملی، شفاف‌سازی در میزان بودجه محقق شده، عدم شفافیت بودجه نهاد ریاست‌جمهوری، میزان واردات بنزین، قرارداد با ایرباس، بوئینگ، پژو و غیره، جزئیات توافق با ۱+۵، وضعیت جریمه ایران در قرارداد کرسنت از نمونه‌های بارز عدم شفافیت دولت با مردم است.

سؤال جدی این است که چرا باید در دولتی که مدعی شفافیت و آگاهی مردم است، قرارداد‌های مختلف با کشورهای گوناگون، محرمانه تلقی شود و یا اینکه چرا نباید گزارشی از اقدامات دولت در بخش‌های مختلف و حتی نحوه مصرف بودجه وجود داشته باشد.

تنها چیزی که در ٧ سال عمر دولت به چشم می‌خورد این است که اگرچه «شفافیت و حقوق مردم» دو عبارت کلیدی در شعار‌های دولت تدبیر و امید بوده و هست اما مردم چیزی جز نامحرم بودن و پنهان‌کاری عایدشان نشده است.

انتهای خبر/2594/