به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، سریال‌های کنداکتور شبانه سیما با پخش سه مجموعه «باخانمان»، «بیگانه‌ای با من است» و «روزهای ابدی» در حال گردش است و احتمالاً شاهد نمایش برخی از این مجموعه‌ها در ایام دهه فجر و کنداکتور شلوغ این بازه زمانی نیز باشیم.
احتمالا تغییراتی هم در روزهای آینده پخش مجموعه‌های نمایشی رقم خواهد خورد چرا که به نظر سریالی همچون «بیگانه‌ای با من است» به اتمام خواهد رسید؛ همچنان‌که فصل اول این سریال ساخته احمد امینی، در هفته جاری پایان یافت و فصل دوم آن نیز با تغییر کارگردان و با حضور آرش معیریان از شنبه، 3 بهمن‌ماه در جدول شبکه دو قرار می‌گیرد.
نکته مورد انتقاد طی روزهای اخیر، بیش از آنکه به ساخت کیفی برخی سریال‌های کنونی از جمله «روزهای ابدی» ساخته جواد شمقدری وارد باشد، به چینش مجموعه‌ها در تقویم کنداکتور برمی‌گردد که تداخلی عجیب میان زمان نمایش آنان ایجاد کرده است تا جایی که شبکه سه برخلاف جدول همیشگی خود در ساعت 20:30 آغاز پخش سریال کمدی «باخانمان» را حتی گاهی به بعد از ساعت 21 موکول می‌کند و بنابراین آغاز آن کاملاً بر مجموعه شبکه دو همپوشانی دارد.
این پخش دهن‌کجی به مخاطب است
تصمیم‌گیری‌های شخصی و شلختگی در پخش، باعث شده تا دقایق زیادی از سریال شبکه سه با نیمه ابتدایی سریال شبکه دو تداخل زمانی داشته باشد و همین مسئله به واسطه کیفیت دو مجموعه و استقبال مخاطب از آنان، انتقادهایی را خصوصا از جانب سازندگان این دو نیز در پی داشته است.
بهروز مفید، تهیه‌کننده سریال «بیگانه‌ای با من است» دراین‌باره با گلایه از این نوع تصمیم به خبرنگار آنا گفت: حرف من این است که صداوسیما وقتی بودجه‌ای را برای ساخت سریال‌ها هزینه می‌کند، چرا برنامه‌ریزی مشخصی برای پخش درست آن ندارد؟
وی افزود: همین الان ببینید دو سریال شبکه سه و دو با هم تلاقی پخش دارند و دقایق آخر یکی با آغاز دیگری منطبق می‌شود؛ این واقعا اذیت‌کننده است. این نوع بستن کنداکتور، دهن کجی به مخاطب است. مخاطب مجبور است دو سریال را نصفه و نیمه ببیند.
تصمیم ساده‌ای که پیچیده‌اش می‌کنند
این اتفاق نکته عجیبی است از این بابت که سریال‌های ایرانی در شرایط کرونایی، با صرف بودجه اضافه و در مدت زمان بیشتری ساخته می‌شوند اما صرف آنان در چیدمان بینظم شبانه، نهایتاً منجر به هدررفت این محصولات می‌شود.
سریال‌های فعلی در بستر سخت و در دوره پرریسک کرونایی جلوی دوربین می‌روند، امری که از قضا نیاز آنتن امروزی سیما و مخاطبان آن است اما تجربه نه‌چندان دلچسب روزهای اخیر، از اسراف این مجموعه‌ها در کنداکتور تلویزیون حکایت دارد.
حرف من این است که صداوسیما وقتی بودجه‌ای را برای ساخت سریال‌ها هزینه می‌کند، چرا برنامه‌ریزی مشخصی برای پخش درست آن ندارد؟ همین الان ببینید دو سریال شبکه سه و دو با هم تلاقی پخش دارند.
حداقل این ماجرا این است که مخاطب دلداده به آنتن سیما، مجبور است سراغ تکرار آنان برود. گرچه چنین اتفاقی بیشتر مناسب جدول پخش شبکه‌هایی مثل نسیم، نمایش و شبکه‌های مشابه است نه شبکه‌های اصلی که مخاطبان عام‌تری دارند و این‌چنین نیز باید مهمترین ساعات شبانه خود را به مجموعه‌های نمایشی اختصاص دهند.
به نظر در 10 روز آینده و با توجه به حجم بار تولیدات دهه فجری تلویزیون، این وضعیت شرایط خاص‌تر و چه بسا در صورت برنامه‌ریزی بدتر، شکل و شمایل نامنسجم‌تری هم به خود خواهد گرفت. این درحالی است که همیشه از سریال‌ها به‌ویژه قصه‌های نمایشی ایرانی، به عنوان مهمترین حربه و دستاویز جذب مخاطب نام می‌برند.
گلایه بر سر درهم‌تنیدگی زمان پخش سریال‌ها، این روزها نه‌تنها از سوی مخاطب، بلکه محل اظهارات و انتقادات سازندگان سریال‌هاست اما همچنان از اصطلاح این رویه، خبری دیده یا شنیده نمی‌شود.
انتهای خبر/3853/