به گزارش خبرنگار حوزه آموزشی و پژوهشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، مدتی است وزارت علوم ساماندهی دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های آموزش عالی را پیگیری می‌کند. قرار است بر اساس اجرای این طرح مأموریت گرایی و ارتقای کیفیت در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی به ارمغان آید. بر این مبنا مؤسسه‌های کوچک و کم‌جمعیت با دانشگاه‌ها بزرگ ادغام شوند تا از این طریق خدمات ارائه شده به دانشجویان افزایش یابد.
کاهش دانشگاه‌های دولتی
بر اساس آخرین اخبار منتشر شده در این زمینه؛ دانشگاه‌های دولتی و غیردولتی برای ساماندهی از یکدیگر تفکیک شده‌اند. به گفته غلامحسین رحیمی، نماینده ویژه وزیر علوم در ساماندهی مراکز آموزش عالی؛ در طرح ساماندهی دانشگاه‌های دولتی از ۱۲۰ موسسه ۹۰ موسسه مشمول ساماندهی می‌شوند که بعد از آن به ۴۲ یا ۴۳ دانشگاه می‌رسد، این تعداد دانشگاه در واقع ملحق یا تجمیع می‌شوند.
درباره دانشگاه‌ها غیردولتی نیز قرار است دانشگاه‌های ملی نظیر آزاد اسلامی، پیام نور، فنی و حرفه‌ای و علمی کاربردی به‌صورت درون‌سازمانی تجمیع شوند. نماینده ویژه وزیر علوم در ساماندهی مراکز آموزش عالی با اشاره به ساماندهی دانشگاه‌های پر دانشجو مانند پیام نور، علمی کاربردی، فنی و حرفه‌ای و دانشگاه آزاد اسلامی می‌گوید: این دانشگاه‌ها ساماندهی درونی را در فاز نخست انجام دادند و هر کدام از یک سال گذشته تاکنون این طرح را اجرا کرده‌اند.
حفظ کارمندان و اعضای هیئت علمی
در ساماندهی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی بسیاری از کارمندان و اعضای هیئت علمی نگرانند که اخراج شوند. رحیمی در این باره وعده می‌دهد که هیچ هیئت علمی یا کارمندی در این طرح کنار گذاشته نمی‌شود. در تجمیع مراکز آموزش عالی، به‌عنوان مثال چند موسسه در قالب سه پردیس با یک دانشگاه بزرگ ادامه فعالیت می‌دهند. حتی اگر رشته‌های تحصیلی هم تجمیع شوند، اعضای هیئت علمی کنار گذاشته نمی‌شوند. برای نمونه در ساماندهی‌های انجام شده، اعضای هیئت علمی یک گروه تشکیل می‌دهند.
با این حال صحبت‌هایی از عدم اجرای طرح در برخی از استان‌ها می‌شود. رحیمی در این باره می‌گوید: این طرح در استان‌های سیستان و بلوچستان، تهران، ایلام، یاسوج، بوشهر، هرمزگان و برخی استان‌های دیگر اجرایی نمی‌شود.
مستثنا شدن مؤسسه‌های غیرانتفاعی از طرح ساماندهی
در این میان آنچه که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و کمتر از آن سخن گفته می‌شود ساماندهی در مؤسسه‌های غیرانتفاعی است. با اینکه بخش اعظمی از انتقادات درباره کیفیت خدمات آموزشی مربوط به مؤسسه‌های غیرانتفاعی است به نظر می‌رسد که اراده‌ای برای ساماندهی این مؤسسات وجود ندارد.
با اینکه در سال‌های اخیر تعدادی از مؤسسه‌های غیرانتفاعی منحل شده‌اند یا ظرفیت پذیرش آن‌ها صفر شده است اما بررسی‌ها حاکی از آن است که مسئولان به همین میزان ساماندهی بسنده کرده‌اند. درحالی‌که قرار است تعداد دانشگاه‌های دولتی از 120 به 43 برسد اما از 310 موسسه غیرانتفاعی بزرگ و کوچکی که در حال فعالیت هستند خبری به گوش نمی‌رسد.
البته شاید بتوان دلیل این امر را برخی از اظهارات رحیمی به‌عنوان نماینده ویژه وزیر علوم در ساماندهی مراکز آموزش عالی پیدا کرد. به گفته رحیمی در این باره؛ 70 تا ۸۰ درصد حساسیت‌هایی که در شهرها برای ساماندهی ایجاد شده است هیچ ارتباطی با واقعیت علمی ساماندهی ندارد و طور دیگری تفسیر می‌شود که اشتباه است. وزارت علوم تأکید دارد هیچ مشکلی در ساماندهی ایجاد نمی‌شود.
وی ادامه می‌دهد: اگر می‌خواستیم و تصمیم می‌گرفتیم، بسیاری از مؤسسه‌ها را با ۲ عامل علمی و اقتصادی تعطیل می‌کردیم که البته به نفع کشور بود؛ این‌گونه به‌جای اینکه نصف بودجه‌ای که به این مؤسسه‌ها می‌دادیم به دانشگاه جامع آن استان برای جذب هزار دانشجو اختصاص می‌دادیم. شاید این امر در کوتاه‌مدت و از نظر علمی و اقتصادی به نفع وزارت علوم بود اما در درازمدت و از نظر توزیع امکانات آموزش عالی در سطح استان به نفع نبود؛ بنابراین چنین طرحی را پیاده نکردیم.
بسیاری از فعالان حوزه آموزش عالی معتقدند اگر مسئولان قصد دارند کاری واقعی در آموزش عالی انجام دهند نباید برخی از مؤسسه‌های غیردولتی را که از رانت برخوردارند مستثنا کنند. چون با این روش، آن هدف نهایی تأمین نمی‌شود و نمی‌توان انتظار داشت کیفیت مناسبی در سراسر دانشگاه‌های کشور به ارمغان آید.
انتهای خبر/5162/