گروه اجتماعی خبرگزاری آنا-مهدی شیرازی آقاگلی؛ اکثر ما در کتب تاریخی خوانده‌ایم که در سده‌های پیش و زمان‌های خیلی دور بخش قابل توجهی از مردم بت پرست بودند و بت‌هایی که خودشان از سنگ و چوب می‌ساختند را پرستش می‌کردند.

اگرچه امروزه مردمان آن عصر را جاهل و آن عصر را عصر جاهلیت می‌نامیم و‌لی باید گفت که اکنون ما هم در عصر حاضر یعنی عصر علم و سواد و آگاهی و منطق به نحو دیگری گرفتار همان بت پرستی شده‌ایم و شاید هم بدتر از جاهلیت!

یکی از بت‌های عصر ما سلبریتی‌ها هستند، انسان‌هایی کاملا معمولی که توسط خود ما به شهرت رسیده‌اند و ما در مورد آنها افسانه‌ها ساخته‌ایم و آنها را سوار خود کرده و برای آنها جایگاهی نظیر بتان عصر جاهلیت در نظر گرفته‌ایم. از آنها الگوهایی بی بدیل ساخته‌ایم و مدام سعی می کنیم شبیه آنها باشیم. اما این بتان عصر ما هیچ دردی از ما دعوا نمی کنند و از لایک و فالوو ما پول پارو می کنند.

اگر قصه ابراهیم پیامبر را خوانده یا شنیده باشید می‌دانید که وقتی ابراهیم با تبر بت‌های بتخانه را شکست بت بزرگ را سالم نگه داشته و وقتی از او پرسیدند چه کسی خدایان ما را به این روز انداخته است او گفت کار این بت بزرگ بوده و بت پرستان گفتند او که توان انجام حرکتی ندارد پس ابراهیم گفت چگونه بتی را پرستش می کنید که خود می‌دانید نه سخن می‌گوید و نه حرکتی می‌کند؟! حال باید از خودمان بپرسیم چگونه سلبریتی‌هایی را پرستش می‌کنیم که ساخته خود ما هستند و در مشکلات هیچ کمکی به ما نمی کنند.

ما شیفته جذابیت تصویری میشویم که سلبریتی‌ها به کمک رسانه‌های متعدد و به ویژه رسانه‌های اجتماعی از خودشان نشان می دهند و این تصویر هرگز خود واقعی آنها نیست بلکه تصویری است تصنعی برای فریب ما، برای جذب ما. در واقع سلبریتی‌ها مدام در حال نقشه کشیدن و سناریو نویسی برای جذب ما هستند تا ما آنها را انسانی برتر، خاص و متفاوت ببینیم.

تاکنون کدام سلبریتی مسئولیت و عواقب توصیه‌ها و رهنمودهای خود را پذیرفته است؟ در عصر فلسفه و منطق چگونه می پذیریم که سلبریتی ها در مورد همه مسائل اظهار نظر کنند و ما هیچ واکنشی منفی نشان نمی دهیم؟

سلبریتی‌ها نه تنها متفاوت و برتر نیستند بلکه شاید از ما معمولی‌ها هم ضعیف تر باشند چرا که صفاتی چون غرور و حسادت و طمع و ... که در مذموم و زشت بودن آنها متفق‌القول هستیم بعضاً  در این بت‌های مدرن بیشتر است و ما تنها مغلوب قدرت و جذبه رسانه‌ای آنها شده‌ایم و به مرور از آنها بت ساخته‌ایم و هرچه بیشتر پیش می رویم شکستن این بت‌ها، بیش از پیش سخت می شود زیرا شکستن آنها تبدیل به شکست خود ما می شود

اما اگر بدانیم که پشت هر لبخند و جیغ و فریاد و ناله آنها، ریال‌ها و دلارها خوابیده؛  هرگز شیفته و شیدای آنها نمی شویم و نه تنها از آنها الگو نمی سازیم بلکه از دیدن آنها فرار می کنیم. در واقع سلبریتی‌ها ساخته خیال‌بافی و جهل ما هستند. ما به واسطه عدم سواد رسانه و فریب رسانه‌ها از بین سلبریتی‌های مختلف بت دلخواه خودمان را انتخاب می کنیم. ما لایک و کامنت‌های‌مان داریم هر روز آنها را فربه تر و گستاخ تر می کنیم بدون آنکه متوجه باشیم.

و اما حال چه باید کرد؟ بنظر باید ورق برگردد و سلبریتی ها را در مقام پاسخگویی قرارداد که با این همه توجه رسانه ای و امکانات مادی و معنوی که مردم در اختیارشان گذاشته اند برای مردم چه کرده‌اند و چقدر برای مردم هزینه کردند و چقدر کمک حال مردم بوده اند هستند؟ در مجموع ما باید از سلبریتی‌ها پرسش کنیم و مطالبه گر باشیم.

انتهای خبر/7675/