به گزارش خبرنگار حوزه سیاست گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از شورای عالی انقلاب فرهنگی، مراسم اختتامیه دومین جشنواره ملی هنرهای دیجیتال دکتر سعید رضا عاملی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در دانشگاه هنر اسلامی تبریز برگزار شد.
دکتر سعید رضا عاملی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ضمن تشکر از دست اندرکاران هنر دیجیتال و معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم و رئیس دانشگاه هنر تبریز گفت: از نسل جوان که در حوزه تولیدات هنر دیجیتال فعال هستند تشکر می‌کنم.
وی بیان داشت: هنر عرصه بازنمایی است، بازنمایی واقعیت‌های زندگی و بازنمایی ذهن و آرمان‌های فکری که با ظرافت‌های زیبایی‌شناختی امر غیر هنری را تبدیل به امر هنری می‌کند.
دکتر عاملی با بیان اینکه وقتی از هنر دیجیتال صحبت می‌کنیم از هنری صحبت می‌کنیم که در بستر رقومی عرضه می‌شود گفت: این هنر را که در گذشته محصول مواد و امر فیزیکی بود تبدیل به محصولی می‌کنیم که در بستر رقومی صفر و یک و ریاضی شده ظرفیت پیدا می‌کند. از این بابت که با هنر دیجیتال سروکار داریم و تفاوت‌های جدی بین هنر دیجیتال و هنر دستی وجود دارد. هنر دیجیتال به لحاظ قابلیت‌های قالب و محتوا ظرفیت متمایل به بی‌نهایت تغییر و تنوع را دارد و می‌تواند بی‌نهایت تنوع، رنگ و ترکیب‌های اجزاء هنری را ایجاد کند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: در هنر فیزیکی قدرت تنوع نوآوری و خلاقیت با ذهنیت انسانی ارتباط مستقمی دارد ولی به لحاظ تنوع، محدودیت‌هایی در آن وجود دارد. هنر دیجیتال به لحاظ اینکه ابعاد الگورتیم شده و نرم‌افزاری دارد کمی جلوی خلاقیت‌های ذهنی را می‌گیرد و خلاقیت‌های نرم‌افزای است که به هنر معنا می‌دهد.
این استاد گروه ارتباطات دانشگاه تهران گفت: وقتی از هنر دیجیتال صحبت می‌کنیم قالب، محتوا و خدمات تنوع پیدا می‌کند. هنر دیجیتال هنر تعاملی است که منتهی به خلق جدید می‌شود. البته هنر فیزیکی و دستی و هنر سنتی هم تعاملی است و انسان به‌عنوان یک موجود بهره‌بردار با هنر ارتباط برقرار می‌کند اما بازخورد و بازخلاقیت و بازنمایی متفاوت از هنر، توسط فرد بهره‌بردار از هنر صورت نمی‌گیرد.
وی افزود: در واقع در فضای فیزیکی یک هنرمند خلاق و یک مخاطب بهره‌بردار داریم ولی در فضای مجازی خلق جدید صورت می‌گیرد؛ یعنی کسی که کاربر است امکان بازطراحی و باز ظرفیت‌سازی و بازنمایی زیبایی‌شناختی متفاوت از هنر اولیه دیجیتال را دارد.
عاملی اضافه کرد: نرم‌افزار‌هایی که امکان بازتولید و قطعه‌برداری از عرصه‌های هنری را فراهم می‌کند، امکان بازخلاقیت بیشتری را برای تولیدکنندگان هنر دیجیتال فراهم می‌کند.
استاد ارتباطات دانشگاه تهران ادامه داد: هنر دیجیتال امکان شخصی شدن هنر را فراهم می‌کند که در هنر سنتی این امکان شخصی شدن در محدویت مکان است ولی در عرصه هنر دیجیتال وقتی در بستر فضای مجازی قرار می‌گیرد با شخصی شدن متفاوت هنر مواجه می‌شویم و حتی اگر از باب ارجاع دادن یک تصویر به فرد دیگری باشد، ظرفیت شخصی شدن جدیدی را فراهم می‌کند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان این که هنر دیجیتال هنر عرصه واقعیت مجازی است، گفت: واقعیت مجازی در عرصه‌های اولیه به‌عنوان یک واقعیت مجازی تلقی می‌شود ولی وقتی به خود واقعیت نزدیک می‌شود تبدیل به واقعیتِ واقعیت می‌شود. وقتی بستر تحولات وب را نگاه می‌کنیم می بینیم که وب یک آلبوم اطلاعات بود و تفاوتی با آلبوم اطلاعات روزنامه‌ای و مجله‌ای نداشت و ما بیشتر دریافت کننده بودیم. وقتی وارد وب دو شدیم امکان تعاملی شدن فراهم و امکان انعکاس احساسات و حتی امکان تغییر ماهیت هم فراهم شد.
وی افزود: عرصه صفر و یک دیجیتال و نور آنالوگ وقتی در صحنه پردازش شود در نهایت تنوعی از رنگ‌ها مثلا پنج الی شش رنگ ظاهر می‌شود، درحالیکه وقتی در محیط الگوریتم(صفر و یک) قرار گیرد بسته به طراحی آن محیط دارد و الگوریتم‌ها می‌توانند تنوع بالای چند میلیارد از نور را فراهم کنند. و می‌بینیم در سالن‌های هنری این ترکیب‌های یک تا دو میلیون رنگ فراهم می‌شود که این ترکیب‌ها؛ عرصه تعامل‌ها و بازخوردهای کاربرانه است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی اضافه کرد: وقتی وارد وب سه شدیم در واقع وب مبتنی بر معناگرایی بود که در این عرصه، وب عرصه‌ای برای فهم معنا شد نه لفظ شد و وب توانست معانی را درک کند و به این ترتیب معانی توانستند ترکیب‌های جدیدی در این عرصه ایجاد کنند.
دکتر عاملی با اشاره به اینکه وقتی وارد وب چهار شدیم وب هوش مصنوعی و هوشمند مطرح شد خاطر نشان کرد: در عرصه وب هوشمند اتفاقات بزرگی در حوزه هنرهای دیجیتال روی داد و ما با شهرهای هوشمند مواجه شدیم که می‌توانند عرصه‌های متنوعی از هنر را با ساعت، روز، شب، سلیقه‌ها، جنسیت، گروه‌های سنی، سطح سواد و میزان فراوانی جستجوی داده‌ها در فضای مجازی برای آنها بازخورد فراهم کنند.
وی افزود: وقتی وارد وب پنج که از آن تعبیر به وب یکپارچه می‌کنند که می‌توانیم آن را وب واقعیت مجازی بنامیم و فاصله بین واقعیت و مجاز وقتی هولوگرام‌ها، humanoid و صنعت اندروید وارد این عرصه می‌شود نزدیک به صفر می‌شود و امکان تشخیص واقعیت با واقعیت مجازی از بین می‌رود و به تعبیری از این عرصه به بعد را تعبیر به Extended reality یا واقعیت گسترده می‌کنند.
این استاد گروه ارتباطات دانشگاه تهران در خاتمه با بیان اینکه هنر دیجیتال عرصه نوآوری‌ها، خلاقیت‌ها و دامنه بخشیدن به حوزه بازنمایی است، گفت: هنر دیجیتال عرصه‌ای است که اگر زمانی تفاوتی بین رئال و سورئال ایجاد می‌کردیم امروز امر خیالی تبدیل به امر واقعی شده است که تفاوت بزرگی در آفرینش‌های هنری است. وقتی هنر دیجتال را تبدیل به هنر هوشمند دیجیتال می‌کنیم آن زمان می‌توانیم تشخیص دهیم که حوزه علائق کاربر چه هست و شخصی شدن هنر دیجیتال در این عرصه اتفاق می‌افتد.
انتهای خبر/7862/