گروه سیاسی خبرگزاری آنا-امید فعال؛ رئیس سازمان عفو بین‌الملل در کشور نروژ اعلام کرده که نرگس محمدی از محکومان فتنه و چهره‌های نزدیک به شیرین عبادی که نامه تحریم مردم ایران را امضا کرده بود از طرف نمایندگان پارلمان نروژ به‌عنوان نامزد دریافت جایزه صلح نوبل معرفی‌شده است.
جایزه صلح نوبل و جایزه آزادی بیان از جمله جوایزی هستند که به عناوین مختلف به افراد حامی صلح اهدا می‌شود.
براساس آنچه «آلفرد نوبل» در وصیت‌نامه‌اش گفته است: این جایزه باید به کسی داده شود که بهترین یا بیشترین کوشش را در راه «برادری ملل»، «انحلال یا کاهش ارتش‌ها»، تشکیل و ترغیب کنفرانس‌های صلح کرده باشد.
با بررسی در فهرست برندگان جایزه صلح نوبل و برخورد با اسامی برخی از افراد، دچار ابهاماتی خواهید شد.
اعطای جایزه «صلح» نوبل به «شیرین عبادی»، «مناخم بگین»، «شمعون پرز»، «باراک اوباما» عجیب است؛ افرادی که نه‌تنها در کارنامه آنان ردپایی از صلح دیده نمی‌شود بلکه از بزرگ‌ترین حامیان جنگ هستند.
کمیته جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۰۳ میلادی جایزه نوبل صلح را به دلیل تلاش عبادی برای ترویج مردم‌سالاری و رعایت حقوق بشر در ایران به‌ویژه در مورد حقوق زنان و کودکان به او اهدا کرد؛ اظهارات اخیر عبادی نشان می‌دهد که نهاد‌های مدعی صلح، از مفهوم صلح تعریف متفاوتی دارند.
عبادی در اظهارات خود خواستار آن شده تا کلیه رشته‌های ورزشی ایران به‌مدت یک سال محروم شوند. او دراین‌باره مدعی شد: «اعتراضات ورزشکاران به‌جایی نمی‌رسد، بنابراین از کلیه فدراسیون‌های ورزشی جهان خواهش می‌کنم تا به مدت یک سال ایران را محروم کنند و اجازه شرکت بین‌المللی در هیچ زمینه‌ای به دولت ایران ندهید.»
ملت ایران را تحریم کنید
این البته اولین بار نیست که عبادی از لزوم تشدید تحریم‌ها علیه ملت ایران سخن می‌گوید. او پیش از این و در اردیبهشت سال۹۸ نیز در سخنرانی خود در پارلمان کانادا خواستار تحریم‌های حداکثری علیه مردم ایران شد و تأکید کرد که معامله با ایران فقط باید محدود به دارو و غذا باشد.
سال 1994، شمعون پرز و احاق رابین، برنده جایزه صلح نوبل شدند؛ خوشه‌های خشم نام عملیاتی است که به دستور پرز برای پایان دادن به مقاومت لبنانی‌ها در برابر رژیم غاصب اسرائیل انجام شد.
نسل‌کشی خونین «قانا» در ۱۸ آوریل سال ۱۹۹۶ رخ داد، زمانی که نیروهای اشغالگر اسرائیلی از روی عمد مقر وابسته به سازمان ملل را بعد از پناه گرفتن ۸۰۰ غیرنظامی در آن هدف قراردادند.
پرز درباره این حمله ادعا کرد همه‌چیز مطابق با منطق و روش مسئولانه انجام‌شده و وجدانش در آرامش به سر می‌برد. بعد از آن بود که لقب «جلاد قانا» به شیمون پرز داده شد.
تلاش‌های پرز باعث شد رژیم صهیونیستی به سلا‌ح‌های اتمی و کشتارجمعی دست یابد.
«مناخم بگین» نیز برنده دیگر جایزه نوبل است؛ «مناخم بگین»، نخست‌وزیر اسبق رژیم صهیونیستی بدون تردید یکی از کسانی است که در ردیف اول قصاب‌های اسرائیل قرار می‌گیرد.
کشتار زنان و کودکان دیر یاسین از جمله اقدامات ضد انسانی «مناخم بگین» است؛ او بعدها در توصیف تأثیر این جنایت ننگین خود چنین داد سخن داد: «اعراب سراسر کشور از آن پس افسانه‌های وحشیانه قصابی‌های ایرگون را باور کردند و از ترس جانشان فراری می‌شدند. به‌سختی می‌توان هر اقدام دیگری را در تشکیل اسرائیل مؤثرتر از این دانست».
اوباما هم از دریافت جایزه صلح نوبل بی‌نصیب نمانده است. کمیته نروژی نوبل، دلیل اعطای جایزه به باراک اوباما چنین می‌گوید: برای «تلاش فوق‌العاده در تقویت دیپلماسی بین‌المللی و ترغیب به همکاری میان مردمان.»
شمعون پرز رئیس رژیم اسرائیل که خود از دریافت‌کنندگان این جایزه است، انتخاب باراک اوباما به‌عنوان برنده جایزه نوبل صلح سال 2009 را شایسته و در جهت برقراری صلح دانسته بود.
ادعای تقویت دیپلماسی بین‌المللی توسط باراک اوباما، در حالی مطرح می‌شود که دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا در سخنرانی خود در میان حامیان جمهوری‌خواه در شهر «فورت لادردال» گفته بود: داعش دارد به رئیس‌جمهور اوباما احترام و ارج می‌نهد. او مؤسس داعش است و به داعش کمک مالی کرد. من این را هم می‌گویم که هیلاری کلینتون حقه‌باز، هم (به همراه اوباما) مؤسس داعش بوده است.
گروه تروریستی داعش در مناطق تحت کنترل خود در سوریه و عراق، با اقدام به اعدام‌های دسته‌جمعی، سربریدن، تجاوز به عنف، کشتن، اسارت، ربودن و پاک‌سازی قومی و سایر اقدامات وحشیانه، رعب و وحشت را گسترش داده بود؛ کشتار اسپایکر تنها یک نمونه کوچک آن است.
کشتار در پایگاه هوایی اسپایکر، به‌دست نیروهای داعش در پایگاه هوایی اسپایکر در تکریت عراق در فاصله ۲۱–۲۵ خرداد ۱۳۹۳ به‌وقوع پیوست و منابع خبری به نقل از مقامات از ۱۷۰۰ نفر دانشجوی شیعه یادکردند که زیر ۲۲ سال سن داشته و در این واقعه کشته شدند و برخی از آنان به اسارت داعش درآمدند.
علاوه بر حمایت از گروه‌های تروریستی، تحریم دارویی علیه ایران نیز به‌عنوان بخشی از رویکرد فشار حداکثری آمریکا، تنها گوشه دیگر از اقدامات ضد انسانی اوباما و دولتمردان آمریکا است.
به گزارش دیده‌بان حقوق بشر در سال ۲۰۱۹، به دلیل هراس بسیاری از شرکت‌های خارجی و بانک‌های جهانی از اقدامات تنبیهی و تحریمی آمریکا، ایران با کمبود دارو مواجه شده است و ایرانی‌ها از دسترسی به داروهای ضروری و حق بهره‌مندی از سلامت، محروم شده‌اند.
با نیم‌نگاهی به رویه اعطای جایزه به اصطلاح صلح نوبل این سوال پیش می‌آید که آیا جایزه صلح نوبل به درستی نامگذاری شده یا مطرح کردن آن صرفاً تمسخر افکار عمومی توسط جامعه غربی است؟
انتهای خبر/8386/