29 March-2024 الجمعة - 20 رمضان 1445 جمعه - 10 فروردین 1403 6:48 (GMT) 6:48 ارتباط با ما
خبرگزاری آگاه
استحاله مفهوم «قناعت» با ژست کارشناسی
سه شنبه 26 اسفند ساعت 2:42
استحاله مفهوم «قناعت» با ژست کارشناسی
واضح است کسی موافق اسراف نیست اما دعوت کردن شهروندان به قناعت وقتی هر روز سفره آن‌ها کوچک و کوچکتر می‌شود و در زندگی روزمره شاهد عمیقتر شدن شکاف‌های طبقاتی هستند، نوعی اهانت به مردم و مبتذل کردن معنای قناعت است

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، پس از انتشار بخشی از گفتگوی کارشناسی که از سیمای ملی پخش شده بود در خصوص اینکه بهتر است با توجه به گرانی های اخیر، خانواده ها  از روی قناعت، مصرف گوشت و مرغ را کاهش بدهند یکی از فعالان شبکه های اجتماعی در کانال تالگرامی خود در این باره نوشت: ابتذالِ تفسیر وقتی اتفاق می افتد که در معنی واژه ها نیز جانب انصاف رعایت نشود و امور اخلاقی به شکل سلیقه‌ای و به گونه‌ای تفسیر شود که قداست و  فضیلت موصوف شدن به این صفات امری دور از ذهن و فارغ از واقعیت‌ها جلوه کند.

در تعریف قناعت(فقه اللغه) گفته‌اند که قناعت عبارتست از :"دست کشیدن اختیاری از طمع و آنچه بدان نیاز نیست" به همین دلیل مهمترین خصیصه فرد قانع: "رضایت " و "اطمینان قلبی" است . انسان قانع به آن رشد رسیده است که رضایتمندانه می‌کوشد از هوس و زیاده‌خواهی دست بکشد و به همین دلیل می‌گویند: "القناعة تکون بالقلب".

 این رضایت، رضایت از بی عدالتی‌ها و سوء‌مدیریت‌ها نیست. رضایت از روند مستمر تنازل از سطح معیشتی نیست که اگر این چنین بود «از دست دادن‌ها» و «دشواری‌های ناتمام» و « فقر» امر مبارکی بود که به تحقق اجباری قناعت منجر می‌شد!  

پر واضح است که کسی موافق اسراف نیست و مقتصد بودن امر فضیلتمندانه‌ای است اما دعوت کردن به قناعت شهروندانی که هر روز سفره آنها کوچک و کوچکتر می شود و در زندگی روزمره شاهد عمیقتر شدن شکاف‌های طبقاتی هستند، نوعی اهانت است زیرا  آنها لحظه به لحظه به سمت فقر هل داده می شوند و  این عین بی انصافی است که خار مغیلان "دعوت به قناعت" را به مسیر ناگزیری بیفزاییم که به استیصال و ناداری آنان منجر شده است. ما چه آنها را دعوت به قناعت کنیم و چه نکنیم، دست شستن مستمر از نیازهای اولیه، حضور مسموم خود را به آنها تحمیل می‌کند.

فردی که نان قسطی می خرد، مگر چاره دیگری برای زندگی دارد که با تکبر و جهل "قناعت" را به او یادآوری میکنیم. قانع بودن او از سر اضطرار است نه رضایت قلبی که محوری ترین بخش قناعت است و اختیار انتخابش، قناعت را به امری اخلاقی و فضیلتمند تبدیل می‌کند. تشنه ای که در هرم آفتاب و دشت بی آب و علف گرفتار است بابت این تشنگی هیچ فضیلتی را کسب نکرده است زیرا اختیاری در این وضعیت ندارد.

وقتی قناعت او معنا پیدا میکند که در کنار دجله به مشتی آب قناعت کند و هوس "آب بازی" را کناری نهد. بنابراین دعوت تشنه مضطر بیابان به قناعات هم وهن به آدمیت اوست و هم به ابتذال کشیدن معنای قناعت. 

منبع: نورنیوز

انتهای خبر/8645/

پر بازدید ترین اخبار
گفتگوی ویژه
دیدگاه
اخبار برگزیده
آخرین اخبار